|
رک و صريح باشيد، چون وقت طلاست
|
دنیای اقتصاد-کوشان غلامي
سبک ارتباطي آمريکايي
نحوه برقراري ارتباط در آمريکا به رويکردهاي مختلفي که قبلا به آنها اشاره کرده بوديم بستگي دارد. علاقه به مذاکره صريح منجر به اين ميشود که آمريکاييها به عنوان مردماني با فرهنگ خشن و حتي بيادب و گستاخ معرفي شوند.
در حالي که صحبت کردن در لفافه و گزاف گويي معمولا نوعي هدر دادن زمان به شمار ميرود که در فرهنگ زماني فشرده اين کشور اصلا پذيرفته نيست.
اين کشور نمود بارز ضرب المثل «وقت طلاست» را در کسبوکار خود ميبيند. مردم آمريکا در صرفهجويي و هزينه کردن زمان دقت و توجه زيادي نشان ميدهند و مديريت زمان هر شخص نشان دهنده شخصيت وي خواهد بود.
لذا وقتي که شرايط جلسات به وضعيت بغرنج ميرسد، عکسالعمل شما معمولا بايد بيان کاملا مستقيم و واضح جزئيات البته همراه با کمياحساسات باشد. اين نوع مذاکره صريح ميتواند در فرهنگهايي که به دنبال سازش و هماهنگي هستند، نشاندهنده پايان مذاکرات هدفمند و تلاش در جهت مختل کردن تعامل موثر باشد، در حالي که در فرهنگ آمريکايي نشانه مثبتي از انجام دقيق رويهها است.
آمريکاييها به طور کاملا متناقض، ممکن است در نگاه اول بسيار دوستانه، با ادب و مشتاق ارتباط با شما به نظر برسند. چيزي که با نحوه مذاکراتي که نيم ساعت بعد و با شروع جلسه انجام ميگيرد بسيار متفاوت است. اين خودماني بودن آشکار و بيش از حد (شامل حال و احوال روزمره و انواع وقت بخير به طرف مقابل) بايد به عنوان قسمتي از فرهنگ زباني اين کشور تلقي شود، يعني نه به عنوان تلاشي براي برقرار کردن رابطه دوستانه بلندمدت.
بيان غيرمستقيم و حاشيهپردازي در فرهنگ اين كشور چندان قابل قبول نيست اما از آنجا كه نتيجه نهايي مذاكرات بايد در جمع اعلام شود، برخي حاشيهپردازيها براي بيان اين نتيجه نهايي لازم است. زيرا مذاكره ممكن است به نفع يكي از طرفين تمام شده باشد و اين امر نبايد صريح مورد اشاره قرار بگيرد. اين حاشيهپردازيها با بيان صريح حين جلسه تناسبي ندارد. از اينرو است كه فرهنگ آمريكايي در برخي موارد نامتجانس و تكهپاره به نظر ميرسد.
آمريکاييها اصولا در رابطه با مسائل شخصي و خانوادگي بسيار راحت بوده و برخلاف اکثر کشورهاي اروپايي به اينگونه سوالات بيشتر پاسخ ميدهند. البته برعکس اين قضيه هم در آمريکا وجود دارد و ممکن است در همان ساعات اوليه آشنايي، سوالات بسيار شخصي و محرمانهاي از شما پرسيده شود که در فرهنگ ساير کشورها پسنديده نيست.
آمريکاييها در بسياري از مواقع از تلفن براي ارتباطاتي استفاده ميکنند که در ساير کشورها نيازمند قرارهاي رودررو است. براي آنها تفاوتي نميکند که چه کسي با آنها صحبت ميکند و براي ديدن يا آشنايي با کساني که با آنها مراودات تجاري دارند، پافشاري نميکنند.
گذران اوقات فراغت سفر تجاري در آمريکا
به چشم افراد تازه وارد، زمانبندي وعدههاي کاري درآمريکا بسيارعجيب است، اولا دعوت شدن به يک قرار کاري برای صرف صبحانه اصلا کار غيررايجي نيست و اين قرار ملاقات حتي ميتواند در ساعت ۷ صبح آغاز شود. دوما دعوت شدن براي شام ميتواند در ابتداي شب و حتي ساعت 6 عصر باشد!
شاغلان در آمريکا ازاينکه سر غذا راجع به مسائل جديدمالي صحبت کنند کوچکترين ناراحتي ندارند. اصلا اين عقيده که وقت غذا جداي ازمسائل کاري بوده يا پيش کشيدن مسائل مالي هنگام صرف غذا نامناسب است، يک عقيده کاملا نسنجيده است. در واقع اين عملي عادي است که وعده غذايي را به عنوان ادامه جلسه کاري به شمار بياوريم (يعني پيش کشيدن مسائل غيرکاري امري ناپسند نيست.)
اهالي آمريکاي شمالي از چاقو فقط براي برش غذا استفاده ميکنند و پس ازبريدن غذا چاقو را روي ميز ميگذارند و غذا را با استفاده از چنگال ميل ميکنند، برخي غذاها ممکن است با دست خورده شوند که در اين مواقع هم چنگال و هم چاقو استفاده ندارند.
اکثر کارکنان رستورانها بسيار متکي به انعام هستندکه تکميل کننده حقوق ثابت آنها است، بنابراين انعام دادن در این کشور حياتي و واجب است.عجيب نيست که انعامها برای سرویسهای خوب ۱۰ تا ۲۰ درصد کل سرويس را شامل شود.سرویس و خدمات اکثر رستورانها در این کشور بسیارعالي است.
342 page views
|
|
|
|