 |
خطرات کاشت پروتزهای فلزی مفصل ران
 |
دویچه وله فارسی
مطالعات پزشکان بریتانیایی در مورد پروتزهای فلزی مفصل ران حاکی از آن است که دوام این پروتزها کمتر از زمانی است که تا کنون تصور می‌شد. پزشکان در مورد خطر آزاد شدن ترکیبات فلزی این پروتزها در بدن هشدار می‌دهند.
پزشکان بریتانیایی پژوهش تازهای در مورد پروتزهای فلزی مفصل ران، که در ناحیه لگن کاشته می‌شوند انجام دادند. نتیجه این پژوهش در آخرین شماره مجله معتبر پزشکی "لانست" منتشر شده است. پزشکان بریتانیایی در این مقاله، خواستار ممنوعیت کاشت پروتزهای فلز روی فلز مفصل ران شدند. در این نوع پروتزها گوی و کاسه‌ی مفصل ران، هر دو از جنس فلز است.
پژوهش تازه این پزشکان روشن می‌کند بیمارانی که در جراحی لگن آنها از این نوع پروتزها استفاده شده است سریع‌تر از سایر بیماران نیاز به جراحی تازه پیدا می‌کنند. پزشکان بریتانیایی در مقاله خود همچنین خواستار شدند که آزمایش‌های بیشتری روی محصولات پزشکی پیش‌از صدور مجوز تولید آنها انجام شود.
همزمان با انتشار مقاله پزشکان بریتانیایی، سازمان ملی دارو و محصولات پزشکی آلمان نیز اعلام کرده است که مشغول بررسی خطرات احتمالی کاشت این نوع از پروتزهای فلزی است.
این سازمان ضمن تبادل اطلاعات با سازمان ملی بهداشت بریتانیا با همکاری جامعه تخصصی پزشکان و تولیدکنندگان محصولات پزشکی آلمان، پژوهش تازهای را در این زمینه آغاز کرده است.
هدف از این پژوهش "کاهش قابل اطمینان خطرات احتمالی" این نوع از پروتزها برای سلامت بیمارانی است که به مفصل مصنوعی نیاز پیدا می‌کنند.
نیاز به جراحی دوباره برای تعویض پروتزهای فلزی
پروتزهای فلز روی فلز مفصل ران تا کنون به عنوان بادوا‌م‌ترین و سازگارترین پروتزهای فلزی مفصل ران معرفی می‌شدند. البته شمار بسیاری از جراحان همواره در مورد کیفیت این پروتزها تردید داشتند.
پژوهشگران دانشگاه بریستول بریتانیا، اطلاعات مربوط به حدود ۴۰۲ هزار جراحی لگن خاصره برای کاشت مفصل ران را در فاصله سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ میلادی در این کشور بررسی کردند. در حدود ۳۱ هزار و ۲۰۰ مورد از این جراحی‌ها، پروتز فلز روی فلز مفصل ران کاشته شده است. در جراحی‌های دیگر نمونه‌های دیگر مفصل مصنوعی، از جنس سرامیک یا پلی‌اتیلن، استفاده شده است.
اختراع ویلچر برای معلولان کوادری پلژی
محققان آلمانی در صددند، صندلی چرخداری اختراع کنند که با حرکت عضلات گوش بیمار هدایت می‌شود.
دردهاى ستون فقرات و شيوه هاى درمانى آنم
علت داشتن درد، در ناحيه ستون مهره ها معمولأ چيست و راههاى درمان آن كدامند.
بازسازی سلول‌های ترشح‌کننده انسولین
هشتاد وهشت سال پیش در روز ۲۷ ژوئیه، ماده‌ای کشف شد که نوید‌بخش درمان بیماری قند بود. این ماه که "انسولین" نام گرفت در لوزالمعده تولید می‌شود. پژوهشگران معتقدند، به کمک سلول‌های بنیادی می‌توان ترشح انسولین را تنظیم کرد. (26.07.2009)
این تحقیق نشان می‌د‌هد که ۵ سال پس از کاشت پروتزهای فلزی گوی و کاسه مفصل، حدود ۶ درصد از آنها به دلیل مشکلاتی که برای سلامتی بیمار ایجاد کردند، تعویض شدند. این آمار در مورد سایر انواع پروتزها حدود دو درصد بوده است.
از آن گذشته، هرقدر سطح مفصل فلز روی فلز بیشتر بوده، احتمال نیاز بیمار به جراحی مجدد برای تعویض پروتز هم بیشتر شده است. در حالیکه در مورد پروتزهایی از جنس سرامیک این آمار برعکس بوده: هرقدر سطح پروتز بزرگتر بوده، دوام آن‌هم بیشتر بوده است.
ساییده شدن گوی و کاسه فلزی با هر حرکت
نکته مهم دیگر احتمال آزاد شدن ترکیبات سمی پروتزهای فلزی گوی و کاسه مفصل ران در بدن است. پروتز فلزی گوی و کاسه با هر چرخش روی هم، ساییده می‌شوند. با گذشت زمان ترکیبات فلزی این پروتزها که برای بدن سمی است آزاد و موجب التهاب بافت‌های مختلف می‌شود.
پژوهشگران بریتانیایی تأکید می‌کنند تمامی افرادی که چنین پروتزهایی دارند باید تحت مراقبت دقیق پزشکی باشند. به پزشکان این بیماران توصیه شده است با آزمایش خون سالانه، میزان ترکیبات فلزی این پروتزها را درون بافت‌های بدن بیماران کنترل کنند.
سازمان ملی دارو و محصولات پزشکی آلمان نیز اعلام کرده است که پزشکان و جراحان ارتوپد و همینطور جراحان سوانح این کشور نیز در جریان پژوهش‌های تازه و نگرانی‌های موجود در مورد استفاده از پروزتزهای فلز روی فلز مفصل ران قرار گرفتند. این سازمان همچنین توصیه کرده است مدت زمان کنترل پزشکی بیمار پس از جراحی، به جای ۵ سال تا زمانی که پروتز در بدن بیمار است افزایش پیدا کند.
535 page views
|
|
|
|