 |
لئا آکرمن؛ زنی علیه گردشگری برای سکس و خشکه‌مقدسی کلیسا
 |
دویچه وله فارسی
لئا آکرمن، يك خواهر روحانى آلمانی، به پاس خدمات اجتماعی و انساندوستانه‌ی خود برای "احقاق حقوق زنان تحت ستم" به دریافت "نشان بزرگ افتخار" این کشور نائل آمد. آکرمن، از جمله منتقدان کلیسای کاتولیک است.
لئا آکرمن که در سال ۲۰۰۴ نیز به عنوان "زن اروپا" برگزیده شده است، ۳۰ سال پیش در یک تاکسی در شهر بانکوک با مسئله‌ی خرید و فروش زنان برای ارضای تمایلات جنسی گردشگران مرد آشنا شد. راننده‌ی آن تاکسی که سر صحبت را با همراه مرد لئا باز کرده بود، پس از چند جمله‌ی کوتاه وارد اصل مطلب شد و کوشید خواهر نابالغ خود را که "خیلی جوان، خیلی ارزان و برای تمام شب آماده‌ی پذیرایی" بود، به همراه مرد لئا بفروشد. آکرمن در این رابطه به دویچه وله می‌گوید: «از آن پس متوجه شدم که همه‌جا، در آسیا، در آفریقا و حتی در اروپا هم زنان و دختربچه‌ها به عنوان کالا خرید و فروش می‌شوند.»
فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر
این خواهر روحانى خستگی‌ناپذیر، اکنون ۷۵ سال دارد و با تأسیس انجمن "همبستگى با زنان تحت فشار" همواره کوشیده است به این زنان كه اغلب بضاعت چندانی ندارند و برای رهایی از مشکلات خود به ازدواج با گردشگران جویای سکس تن درمی‌دهند، یاری رساند. او در آغاز کار، به عنوان مثال در کنیا، به بارها و کافه‌هایی که در آن‌ها زنان در انتظار گردشگران اروپایی یا سربازان آمریکایی ایستاده بودند، مراجعه می‌کرد و با آنان از در گفت‌وگو در می‌آمد.
آکرمن در این رابطه می‌گوید: «دختر ۱۷ ساله‌ای به نام کاترینا، اولین کسی بود که من با او در این کافه‌ها آشنا شدم. او بی‌پول، بیمار و نحیف بود و از راه تن فروشی، خرج پسر سه ساله‌ی خود را در می‌آورد.» حالا کاترینا سال‌هاست که تحصیلاتش را به پایان برده و مسئولیت بخش مهمی در یک شرکت بازرگانی را به عهده دارد. انجمن "همبستگى با زنان تحت فشار" در کنیا، هم‌چنان به فعالیت‌های خود در این کشور ادامه می‌دهد.
بازپس‌فرستادن "جنس نامرغوب"
فعالیت‌های لئا آکرمن، که در رشته‌ی آموزش و پرورش مدرک دکترا دارد، تنها به "کمک‌رسانی" و ایجاد انجمن‌های خیریه محدود نمی‌شود. برای او "اقدامات روشنگرانه"، از اهمیت زیادی برخوردار است. برپایی مراسم سخنرانی، نمایش فیلم، انتشار مقالات آگاهی‌بخش و نشر کتاب‌های بی‌شمار در این زمینه، از جمله‌ی این فعالیت‌هاست. مسئله‌ی گردشگران آلمانی جویای سکس در کشورهای آسیای شرقی، و نیز "ازدواج‌های تضمینی" در پی آن، از جمله در اثر روشنگری‌های متوالی لئا آکرمن و همکاران او در رسانه‌های آلمان مطرح شد. این اقدامات، تا کنون به تصویب قوانینی برای پشتیبانی از این زنان انجامیده است.
در نتیجه‌ی کوشش‌های لئا آکرمن و گروه او، شیوه‌‌‌‌ی کار و ساختار درونی مراکز خرید و فروش زنان و دختران جوان که اغلب عنوان‌های پرطمطراقی نظیر "آژانس‌های خدماتی همسریابی" در كشورهاى آسيائى، آفريقائى و شرق اروپا را یدک می‌کشند، برملا شده است. برخی از این آژانس‌ها، زنان را "برای چهار هفته‌ی آزمایشی" در اختیار مردان قرار می‌دهند. این "مشتریان مذکر می‌توانند، در صورت عدم رضایت پیش از اتمام مهلت، جنس مربوطه را"، بازپس بفرستند.
یاری در آلمان
کمک به "زنان تحت فشار" در آلمان نیز ادامه می‌یابد. این زنان که اغلب در وضعیت اسفباری بسر می‌برند، ناگزیر از تحمل روابطی سرشار از خشونت و تحقیر و توهین‌اند.
سرنوشت ترزا، دختر جوانی از کنیا که چندی پیش در دوسلدورف دست به خودکشی زد، نمونه‌ی یکی از این سرنوشت‌هاست: پیکر نیمه‌جان این دختر ۱۷ ساله که در سن ۱۳ سالگی از سوی پدر و مادر خود به چند مرد آلمانی فروخته شده بود، در پارکی پیدا شد. در اثر کمک‌های لئا آکرمن وهمکاران او، ترزا توانست از مرگ نجات یابد، زندگی تازه‌ای را آغاز کند و به تحصیل نیز بپردازد.
لئا آکرمن، در میان دریافت‌کنندگان "نشان بزرگ افتخار" آلمان
برنامه‌های آتی
انجمن "همبستگى با زنان تحت فشار" در حال حاضر، ۱۵ شعبه در سراسر آلمان دایر کرده است. حدود ۵۲ کارمند کارآمد در این شعبه‌ها مشغول کارند. شمار زنان تحت فشاری که در سال گذشته به این انجمن مراجعه کرده‌اند، بیش از ۱۷۷۰ نفر بوده است.
تنها آرزوی لئا اکرمن در حال حاضر این است که بازنشسته شود، "دفتر مرکزی انجمن را به مدیری مدبر" بسپارد و به نگارش زندگی‌نامه‌ی خود بپردازد. او پیشاپیش عنوان "کشیش محله‌ی ما یک زن است." را برای کتاب خود برگزیده است. آکرمن قصد دارد در این کتاب بیش از هر چیز به موارد قابل انتقاد در کلیسای کاتولیک اشاره کند: «خیلی چیزها در این کلیسا باید تغییر کند.»
لئا آکرمن با این حال مایل نیست، "به‌طور کامل" از کار در انجمن کلیسایی "همبستگى" کنارگیری کند و قصد دارد به‌طور جنبی "در تماس با همکارانش" باقی بماند؛ نه تنها در آلمان، بلکه در کنیا و روآندا هم. او در روآندا، بیش از ۵ سال به عنوان معلم تدریس کرده است و پس از نسل‌کشی سال ۱۹۹۴، نهادی برای حمایت از بیوه‌ها و کودکان بی‌سرپرست این کشور بنا نهاده است.
این خواهر روحانى پرکار، از همه‌ی این‌ها گذشته، هم‌چنین در نظر دارد اوقات بیکاری خود را بیش‌تر با دخترخوانده‌‌اش بگذراند که اکنون سرگرم تحصیل در رشته‌ی حقوق است.
441 page views
|
|
|
|